Hidroelektrik, fosil yakıt (kömür, petrol, doğal gaz), termal enerji, nükleer enerji, güneş enerjisi, rüzgar enerjisi, jeotermal enerji, okyanus enerjisi vb. gibi kaynakların güç üretim cihazları kullanılarak elektrik enerjisine dönüştürülmesi üretim sürecini ifade eder. Ulusal ekonominin ve insanların yaşamlarının çeşitli sektörlerinin ihtiyaçlarını karşılamak için kullanılır. Güç üretim cihazları, enerji türüne göre termik santraller, hidroelektrik santraller, nükleer santraller ve diğer enerji güç üretim cihazları olarak sınıflandırılır. Termik santral, santral kazanları, buhar türbinleri, jeneratörler (genellikle üç ana motor olarak adlandırılır) ve bunların yardımcı cihazlarından oluşur. Hidroelektrik santral, bir su türbini jeneratör seti, bir regülatör, bir hidrolik cihaz ve diğer yardımcı cihazlardan oluşur. Nükleer santral, bir nükleer reaktör, bir buhar jeneratörü, bir buhar türbini jeneratör seti ve diğer yardımcı ekipmanlardan oluşur. Elektrik enerjisi, üretim, iletim ve kullanımda diğer enerji kaynaklarına göre düzenlenmesi daha kolaydır. Bu nedenle ideal bir ikincil enerji kaynağıdır. Güç üretimi, güç endüstrisinin ölçeğini belirleyen ve ayrıca güç sistemindeki iletim, dönüşüm ve dağıtımın gelişimini etkileyen güç endüstrisinin merkezindedir. 1980'lerin sonuna gelindiğinde, güç üretiminin ana biçimleri termik güç üretimi, hidroelektrik üretimi ve nükleer güç üretimiydi ve bu üç nesil toplam güç üretiminin %99'undan fazlasını oluşturuyordu. Kömür, petrol, doğal gaz kaynaklarının ve çevre kirliliğinin etkisi nedeniyle, dünyada termik güç üretiminin oranı 1980'lerde yaklaşık %70'ten yaklaşık %64'e düştü; endüstriyel olarak gelişmiş su kaynakları nedeniyle hidroelektrik neredeyse geliştirildi. %90, bu nedenle oran yaklaşık %20'de tutuluyor; nükleer güç üretiminin oranı artıyor ve 1980'lerin sonuna gelindiğinde %15'i aştı. Bu, fosil yakıtların kıtlığıyla birlikte nükleer güce giderek daha fazla dikkat edileceğini yansıtıyor.
Gönderi zamanı: Mar-02-2021